Zaburzenia odżywiania
Odpowiednie żywienie i aktywność fizyczna umożliwia prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny u dzieci. Jednak w ostatnich czasach skala problemu, jakim są zaburzenia odżywiania, się zwiększa. Najbardziej rozpoznawalnymi zaburzeniami są: jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa) i żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa), jednak do zaburzeń odżywiania zaliczamy również inne jednostki. Wg ICD-11 możemy wyróżnić także: zaburzenia odżywiania z napadami niekontrolowanego objadania, zaburzenia polegające na unikaniu lub ograniczaniu przyjmowania pokarmów, łaknienie spaczone, zespół przeżuwania. Zaburzenia odżywiania najczęściej dotyczą nastolatków, jednak co raz częściej zaczynają dotyczyć dzieci przed okresem dojrzewania. U dzieci w wieku przedszkolnym są one szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą prowadzić do zaburzeń hormonalnych, zahamowania wzrostu lub osteoporozy. Z tego powodu tak ważne jest, aby monitorować ile i jakie pokarmy przyjmują pociechy. Warto zwracać uwagę na zmiany w zachowaniu dziecka, ponieważ rzadko dzieje się tak, że odmawia ono jedzenia z dnia na dzień. Jeśli zmiany się utrzymują dłużej niż dwa tygodnie należy skonsultować się z psychologiem.
- spadek masy ciała w okresie wzrostu
- silny lęk przed zwiększeniem masy ciała
- zaburzony wizerunek swojego ciała
- u kobiet – brak miesiączki w 3 kolejnych cyklach
- epizodyczne objadanie się dużymi ilościami pokarmu w bardzo krótkim czasie
- drastyczne ograniczenie spożywanych porcji jedzenia
W Seeds Care wykorzystujemy następujące rodzaje terapii:
- Psychoterapia Poznawczo-Behawioralna Za standardową metodę terapeutyczną, którą stosuje się po zauważeniu procesu przyrostu wagi uważa się psychoterapię poznawczo-behawioralną. Badania podkreślają, że skuteczność leczenie farmakologicznego zdecydowanie podwyższa włączenie terapii poznawczo-behawioralnej. Terapia bezpośrednio odnosi się do niedostosowanych zachowań związanych ze sposobem odżywiania się, oraz leżącymi u ich podłoża błędnymi przekonaniami, dysfunkcyjnymi schematami poznawczymi dotyczącymi poczucia własnej samooceny i dążenia do ideału, znaczenia opinii innych i obaw w relacjach z nimi, oraz wspiera procesy rozwojowe związane z indywidualizacją i separacją. Łączy tworzenie wzorów regularnego odżywiania się, zmianę treści poznawczych i etap zapobiegania nawrotom choroby, poprzez kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów, umiejętność identyfikowania sygnałów ostrzegawczych nawrotu choroby i korzystania z wypracowanych planów działań.